در بحبوحه جنگ تحمیلی که توأم با تحریمهای متعدد و کمبودهای فوقالعاده در کشور بود، یکی از گلوگاههای حیاتی، تأمین مواد اولیه از کشورهای متخاصم بود که بدیهی است با مشکلات فراوانی مواجه شده بود. تأمین مواد اولیه به روشهای ممکن، به یکی از دغدغههای مهم و سرنوشتساز مراکز تولید و کارخانجات کشور تبدیل شده بود که با گذشت زمان شدّت بیشتری مییافت. یکی از موارد مورد نیاز ضروری در آن ایام میلگرد سایز شده یا همان ترانسمیسیون بود که تا آن زمان صرفاً از کشورهای خارجی تهیه و مصرف میشد و فقدان آن خواهی نخواهی ضربه سنگینی بر پیکر تولید وارد میکرد.
بدیهی است در چنان شرایطی وظیفه هر ایرانی متعهدی ایجاب میکرد تا تمام توان و قدرت خود را در رفع مشکلات مبذول دارد که چنان نیز شد و ایران عزیز توانست به همت تک تک ایرانیان وطندوست از چنان ورطهای جان سالم به در برده و با افتخار و اقتدار توانایی خود را به رخ جهانیان بکشد.
در این راستا پارس کشش به لطف کوششهای پیگیر و مداوم و با تکیه بر قدرت و اراده خستگیناپذیر و صد البته خواست یزدان پاک موفق شد با امکانات محدود موجود در آن شرایط بنیان کشش میلگرد را در ایران و صرفاً با استفاده از دستگاههای خود ساخته بنا نهد. این اقدام که در آن زمان خاص، گامی بسیار مهم تلقی میشد، سرآغازی شد برای رهایی کشور عزیزمان از ورود کلیه محصولات کششی که به تدریج با گسترش این صنعت مادر امکانات صادرات نیز فراهم شده و شاید بتوان ادعا کرد که علی رغم ورود اجناس مختلف از کشورهایی نظیر چین هنوز هم ورود این محصول از چین توجیه اقتصادی و کیفی نداشته و ایران به همت فرزندان سختکوش خود در این زمینه کاملاً خودکفا و سربلند شده است.